Τρίτη 18 Μαΐου 2010

"1894" Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ - ΤΖΩΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ_ΙΙΙ: όργουελ εναντίον χάξλεϋ

Check out this SlideShare Presentation:

"1894" Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ - ΤΖΩΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ_ΙΙ

Από τις καλύτερες στιγμές της συνάντησης ήταν αυτή όπου διαβάζαμε και παράλληλα συζητούσαμε την αντιπαραβολή που κυκλοφορεί τελευταία στο διαδίκτυο (μέσω προώθησης e-mail την γνώριζαν ορισμένα μέλη) και έχει τίτλο Όργουελ εναντίον Χάξλεϋ. Ας την προωθήσουμε λοιπόν κι εμείς καθώς είναι τόσο πετυχημένα τοποθετημένη.

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

"1894" Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ - ΤΖΩΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ_Ι

Από το οπισθόφυλλο
Το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, παρακολουθώντας συνεχώς τους πάντες και τα πάντα μέσα από αμέτρητες διαδραστικές τηλεοθόνες, ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις. Όλα προσαρμόζονται στη μία και μοναδική αλήθεια, αυτή που πρεσβεύει το Κόμμα, ο μόνος αλάθητος μηχανισμός, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Μεγάλος Αδελφός. Όλα, ακόμα και το παρελθόν, όποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον, και όποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν. Το έγκλημα της σκέψης είναι το θανάσιμο αμάρτημα. Γι' αυτό πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στη διάπραξή του: ελευθερία, γλώσσα, ανθρώπινα αισθήματα. Και όποιος υποπέσει σε έγκλημα σκέψης πρέπει να οδηγηθεί στον θάνατο αναμορφωμένος: θα πεθάνει αγαπώντας τον Μεγάλο Αδελφό. Όταν ο Όργουελ έγραφε το βιβλίο του, το 1984 ήταν μέλλον. Σήμερα είναι παρελθόν. Αλλά, μετά από το έργο αυτό, το πραγματικό 1984 θα είναι πάντα μια χρονιά του μέλλοντος, η πρώτη ενός ζοφερού μιλένιουμ που απειλεί την ανθρώπινη ιστορία. Ένα από τα μεγαλύτερα βιβλία του εικοστού αιώνα, το 1984 διαβάστηκε σαν μανιφέστο και θαυμάστηκε σαν προφητεία. Η εφιαλτική του αλήθεια για το κράτος της θανατερής τρομοκρατίας απέχει μόλις ένα βήμα από το να γίνει πραγματικότητα: ήδη ο Μεγάλος Αδελφός μας βλέπει.

Ο Γουίνστον εργάζεται στο Υπουργείο Αλήθειας...
"Το τι συνέβαινε στον αόρατο λαβύρινθο όπου οδηγούσαν οι αεροσωλήνες δεν το ήξερε με λεπτομέρειες, αλλά το ήξερε σε γενικές γραμμές. Μόλις μαζεύονταν και γινόταν η αντιπαραβολή όλων των διορθώσεων που ήταν απαραίτητες για κάθε αριθμό φύλλου των Τάιμς, αυτό το φύλλο ξανατυπωνόταν, το αρχικό καταστρεφόταν και στη θέση του τοποθετούσαν στα αρχεία το διορθωμένο. Αυτή η διαδικασία των συνεχών διορθώσεων δεν αφορούσε μόνο τις εφημερίδες, αλλά και τα βιβλία, τα περιοδικά, τα φυλλάδια, τις αφίσες, τα έντυπα, τις ταινίες, τις ηχογραφήσεις, τα κινούμενα σχέδια, τις φωτογραφίες. Αφορούσε κάθε είδος λογοτεχνίας ή εγγράφου που θα μπορούσε να έχει πολιτική ή ιδεολογική σημασία. Από μέρα σε μέρα, σχεδόν από λεπτό σε λεπτό, το παρελθόν γινόταν παρόν."
...
"Από τη στιγμή που γινόταν η αλλαγή, σε καμία περίπτωση δεν μπορούσες ν' αποδείξεις ότι έγινε οποιαδήποτε παραποίηση."
...
"Ήξερε ότι στο διπλανό γραφείο η μικροκαμωμένη κοκκινομάλλα μοχθούσε καθημερινά συγκεντρώνοντας και διαγράφοντας από τον Τύπο τα ονόματα των ανθρώπων που είχαν εξατμιστεί και επομένως ήταν σα να μην υπήρξαν ποτέ."
...
"Υπήρχαν οι στρατιές από υπαλλήλους των αρχείων που δουλειά τους ήταν να συντάσσουν καταλόγους των βιβλίων και των περιοδικών που έπρεπε να αποσυρθούν."

Είναι τόσα πολλά τα αποσπάσματα που θα ήθελε να παραθέσει κανείς... Σήμερα, στην αρχή της συνάντησης ένιωσα λίγο σα να μην μπορούσαμε να συντονιστούμε, σα να μην ξέραμε λίγο τι να πούμε. Στην αρχή όμως! Μετά, όπως άλλωστε κάθε φορά, παρασύρθηκε η ομάδα στην εξωτερίκευση των σκέψεων και των προβληματισμών που ήταν πολλοί.

Η Λίνα επεσήμανε ένα από τα πιο εμπεριστατωμένα, κατά τη γνώμη μου, αποσπάσματα:
"Η φιλοσοφία του Κόμματος αρνιόταν σιωπηρά όχι μόνο την εγκυρότητα της εμπειρίας, αλλά και την ύπαρξη της εξωτερικής πραγματικότητας. Η αίρεση των αιρέσεων ήταν ο κοινός νους. Και το φοβερό δεν ήταν ότι θα σε σκότωναν αν σκεφτόσουν διαφορετικά, αλλά ότι θα μπορούσαν να έχουν δίκιο. Γιατί, σε τελευταία ανάλυση, πώς το ξέρουμε ότι δύο και δύο κάνουν τέσσερα; Ή ότι ισχύει ο νόμος της βαρύτητας; Ή ότι το παρελθόν είναι αμετάβλητο;"

Είναι ποτέ δυνατό να εμποδίσεις τη σκέψη; Κι όμως, καθώς αυτή είναι το θανάσιμο αμάρτημα, πρέπει και μπορείς να την εμποδίσεις. Και είναι τόσο εύκολο μέσα από την χειραγώγηση της μάζας. Ο Τριαντάφυλλος είπε ότι η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΖΑΣ είναι απίστευτη. Είναι εκπληκτικό το πόσο διαφορετικά λειτουργεί και σκέφτεται το κάθε άτομο ξεχωριστά σε σχέση με τη μάζα. Η αλήθεια είναι ότι όλοι το παρατηρούμε αυτό γύρω μας, χωρίς ωστόσο να συνειδητοποιούμε πόσο βαθύ είναι και πόσο παράδοξο κατά κάποιον τρόπο.

Τέλος, η πιο εύστοχη, και ίσως δύσκολη να απαντήσει κανείς, ερώτηση ήταν αυτή του Ασημάκη: "Έχει ο καθένας από μας κάποιον Μεγάλο Αδελφό; Αν ναι, ποιος είναι αυτός;"

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

εκδήλωση - αφιέρωμα στο έργο της Γιώτας Φωτιάδου - Μπαλαφούτη

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας προσκαλούμε στην εκδήλωση – αφιέρωμα στο λογοτεχνικό έργο της κ. Γιώτας Φωτιάδου – Μπαλαφούτη, το Σάββατο, 15/5/ 2010 και ώρα 8μ.μ., στο Ξενιτίδειο Πνευματικό Κέντρο, στην Αριδαία.

Στην εκδήλωση θα μιλήσει η Λέτα Κουτσoχέρα, ποιήτρια και ζωγράφος και θα παρουσιαστεί η ποιητική συλλογή

«Με τ' ασπροπούλια τ' ουρανού»

μελοποιημένη από τον συνθέτη Π. Αποστολίδη, καλλιτεχνικό Διευθυντή του Δημοτικού Ωδείου Αριδαίας.

Ερμηνεύουν η σοπράνο Ελένη Αναγνώστου και ο Δ. Λιακόπουλος.

Πιάνο η Π. Φιρτινίδου.

Κιθάρα ο Α. Χύρτογλου.


Η εκδήλωση συνδιοργανώνεται από:

  • το Δημοτικό Ωδείο Αριδαίας
  • τη Λέσχη Ανάγνωσης του Μορφωτικού Συλλόγου Χρύσας-Τσάκων-Ροδωνιάς
  • το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Αριδαίας





ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ της κ. Γιώτας Φωτιάδου – Μπαλαφούτη

H Γιώτα Φωτιάδου γεννήθηκε στη Βέροια της Μακεδονίας στις 4 Δεκεμβρίου 1932, από γονείς πρόσφυγες του Πόντου. Έζησε και μεγάλωσε σε πολυμελή αγροτική οικογένεια. Στη Βέροια αποφοίτησε από το Οκτατάξιο Γυμνάσιο, σπούδασε Λογιστική στη Σχολή Στρατηγάκη και εργάστηκε σε Συμβολαιογραφείο-Υποθηκοφυλακείο. Τα παιδικά της χρόνια ήταν δύσκολα (Κατοχή- Εμφύλιος). Η οικογένειά της πήρε μέρος στην Αντίσταση. Ζει στην Αθήνα και κατοικεί στην Αγία Παρασκευή με το σύζυγό της Νίκο Σεμερτζάκη. Παρακολουθεί τους κύκλους διαλέξεων του Δημοτικού Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγίας Παρασκευής από της ιδρύσεώς του.

Στα γράμματα εμφανίστηκε με το βιβλίο της «Σκιρτήματα», ποιήματα, Κέδρος, 1973. Ακολούθησαν τα έργα «Ποτέ Ξανά», πεζογράφημα, Σύγχρονη Εποχή 1979, A έκδοση και 1980 Β έκδοση. «Κρα - Κρα», διηγήματα, Κέδρος, 1980. «Άσε το βιβλίο, το γάλα φέρε», μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 1983 1985. Το βιβλίο αυτό τιμήθηκε με το Πρώτο Βραβείο «Μενέλαου Λουντέμη» που απονέμει η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών. «Όλα τα ζωάκια αντάμα», λογοτεχνία για παιδιά, Καστανιώτης 1985. «Με τ’ ασπροπούλια τ’ ουρανού», ποιήματα, Καστανιώτης 1986. «Ποτέ Ξανά», μυθιστόρημα για τη νεανική βιβλιοθήκη, Καστανιώτης 1987, πέντε εκδόσεις.

Απόσπασμα από το «Ποτέ Ξανά» έχει περιληφθεί στο εγχειρίδιο της Δ Δημοτικού «Η Γλώσσα μου». Το βιβλίο αυτό τιμήθηκε το 1988 με το Πρώτο Βραβείο που απονέμει η πνευματική Εστία «Τάκη Τρανούλη». «Χωρίς Δικαίωση», μυθιστόρημα, Επικαιρότητα 1988. «Παλιού Ουρανού Χαλάσματα», διηγήματα, Γκοβόστης 1991. «Εμείς οι Βλάχοι», μυθιστόρημα, Καλέντης 1991. «Ποντιακές Ιστορίες και Αφηγήσεις», διηγήματα, Ιωλκός 1995. Η συλλογή αυτή γράφτηκε σε ποντιακή διάλεκτο με ενδογλωσσική απόδοση στα νέα Ελληνικά.

Απόσπασμα από το βιβλίο αυτό έχει περιληφθεί στο βιβλίο του Ενιαίου Λυκείου «Έκφραση- Έκθεση». «Πανσέληνος η Σύλληψή σου», ποίηση, Όμβρος, 1996, το οποίο μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε στην Αλβανία από τις εκδόσεις Αlcaeus το 1997 με το τίτλο « Μe hënë të plotë ti u ngjize». «Μία μέρα στον Πόντο», θεατρικό, Αφοι Κυριακίδη 1997. «Πέρασαν όλοι οι καιροί πάνω μας Μάρθα», μυθιστόρημα, Αφοι Κυριακίδη, 1997. «Na Granicach Nocy» (Στα σύνορα της νύχτας), ποίηση, Πολωνική έκδοση 2000. «Στηθέαση του Κόσμου», ποίηση, εκδόσεις Ποντοπορεία 2006.

‘Εργα της δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει φιλοξενηθεί από τα Μ.Μ.Ε (τηλεόραση - ραδιόφωνο). Συνεργάστηκε με το γυναικείο περιοδικό «Πάνθεον» γράφοντας το ελληνικό διήγημα. Συμμετείχε σε ανθολογίες και συλλογικές εκδόσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ποίησή της έχει μεταφραστεί στα Aγγλικά, Ιταλικά, Γαλλικά, Αλβανικά και Πολωνικά και διηγήματά της στα Ουγγρικά.

Ποίησή της έχει βραβευτεί και μελοποιηθεί από τους συνθέτες Παναγιώτη Αποστολίδη, Πέτρο Ρίστα και Κωνσταντίνο Ξωμερωτάκη - Μαρία Γερασίμου.

Σε θεατρική διασκευή έχουν παρουσιαστεί «Όλα τα ζωάκια αντάμα», ΕΡΤ1, 1985. «Μακάρι να ’σουν έγκυος», Θεατρικό Νεανικό Εργαστήρι, Θέατρο Ρεματιάς Χαλανδρίου, 1994. «Με τ’ ασπροπούλια τ’ ουρανού», μελοποίηση για πιάνο και φωνή, σύνθεση Παναγιώτη Αποστολίδη στο Μουσείο Μπενάκη, 2006.