Τι θα γίνει τελικά, αν δε γράψω εγώ σ' αυτό το μπλογκ, δε θα γράψει κανείς; Εκφράζω δημοσίως το παράπονό μου! Και - αισίως- έφτασα να γράψω για το τελευταίο βιβλίο που διαβάσαμε και συζητήσαμε, το " Μικρά Αγγλία" της Ιωάννας Καρυστιάνη.
"Το πρώτο μυθιστόρημα της Καρυστιάνη, η "Μικρά Αγγλία" δημοσιεύτηκε στα 1997. "Μικρά Αγγλία" είναι το όνομα που δίνουν με περηφάνεια στο νησί τους, την Άνδρο (μια παιδική γροθιά, θαρρείς, καταμεσίς στο Αιγαίο, που μοιάζει ωστόσο να απειλεί τον κόσμο όλο) οι θαλασσινοί της - άνδρες τολμηροί και εμπορικά δαιμόνιοι, που ρίχνονται με φανατισμό τόσο στην περιπέτεια, όσο και στον πλουτισμό. Οι άνδρες λείπουν λοιπόν, οι γυναίκες μένουν. Και περιμένουν, ενώ εκείνοι που ορίζουν τη ζωή τους οργώνουν τις θάλασσες. Έρωτες, πάθη, απώλειες, θάνατοι βιώνονται μέσα σ' αυτήν την οριακή απουσία. Το ενδοοικογενειακό αισθηματικό δράμα, στο επίκεντρο της ιστορίας (δυο αδελφές αγαπούν τον ίδιο άνδρα) είναι απλώς το πρόσχημα για να διερευνηθεί, με μεγάλο βάθος και ευαισθησία, το θέμα της στέρησης, της έλλειψης, της ανθρώπινης ερημιάς, της γυναικείας μοίρας σε μια μικρή κοινωνία, που αν και μητριαρχείται, βαρύνεται από την πανταχού παρούσα σκιά των απόντων ανδρών."
από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
Η συνάντησή μας έγινε στις 23 Μαρτίου και ήταν επεισοδιακή. Καταρχήν δεν είχαμε τον κ. Μπάμπη. Φαίνεται ο κακόμοιρος για άλλη μία φορά δε διάβασε το βιβλίο και φοβήθηκε να μας αντιμετωπίσει, λες; Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το ερευνήσουμε.
Τελικά με την Καρυστιάνη είμαστε μοιρασμένοι, σε άλλους αρέσει πολύ, σε άλλους καθόλου.
Ο Ασημάκης δεν το διάβασε και είπε χαρακτηριστικά ότι βρίσκει τη γραφή της "ανάποδη", περίπλοκη, χρησιμοποιεί πολλές ειδικές λέξεις και τον εκνευρίζει. Έτσι δεν έκανε τον κόπο να προχωρήσει πέρα από τις πέντε πρώτες σελίδες!
Στην Ζωή επίσης δεν άρεσε. Δεν της αρέσει γενικά η Καρυστιάνη. Το διάβασε όμως.
Α! τελικά η Καρυστιάνη μας βάζει και κάνουμε ωραίες συζητήσεις μέσα από τις διαφωνίες μας.
Η Μαρία ήταν προκατειλημμένη αλλά όσο το διάβαζε της άρεσε περισσότερο. Ο Μήτσος διάβασε το μισό και είχε απορίες για το υπόλοιπο. Η Σεβαστή δεν το διάβασε. Η Κατερίνα δεν ήρθε.
Όταν εγώ διάβασα πρώτη φορά το βιβλίο αυτό, το 1998 είχα ενθουσιαστεί. Τώρα το διάβασα ξανά για τις ανάγκες της Λέσχης και ενώ ο ενθουσιασμός με εγκατέλειψε, εξακολουθώ να το θεωρώ ένα πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημα. Έχει στοιχεία που εμένα μου αρέσουν πολύ, πλοκή, παρουσίαση ζωντανή των χαρακτηστικών μιας άλλης εποχής, τραγικότητα χαρακτήρων. Πιο πολύ ωστόσο νομίζω πως μου αρέσουν οι ήρωες της Καρυστιάνη επειδή είναι ακραίοι ως χαρακτήρες. Ίσως επειδή εγώ είμαι και πολύ άνθρωπος του μέτρου έλκομαι από αυτό που δεν έχω.
Ας δώσουμε και μερικά αποσπάσματα που μας άρεσαν και μας οδήγησαν σε συζήτηση:
σ.53: " Μακάρι να ήμασταν όλοι μεταξύ μας παραχαϊδεμένοι, να αγκαλιαζόμασταν και να φιλιόμασταν πιο συχνά, σαν παιδιά να κλαψουρίζαμε και να χαχανίζαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου προσπαθώντας να μαντέψουμε τίνος είναι το χτυποκάρδι στο στήθος, δικό μας ή του δικού μας, ήταν σκέψεις που η Όρσα έκανε συχνά, είχε πάρει αμετάκλητη απόφαση στη ζωή της να δίνει βάρος μόνο στην αγάπη, από δώδεκα χρόνων αυτό, μια νύχτα που εντελώς ξαφνικά ένιωσε την κακή μοναξιά, τις χάρες της καλής δεν τις αρνιόταν."
σ. 65: "...οι ξένοι κόσμοι δε συναντιούνται ποτέ, η Μίνα Σαλταφέρου είχε ακλόνητα πιστεύω και απαράβατες αρχές."
σ. 153: " Έγειρε το κεφάλι η μεγάλη στον ώμο του πατέρα της, όπως δεν το είχε γείρει ποτέ στον ώμο της μάνας της, ούτε στους διαγωνισμούς ούτε στους πυρετούς ούτε στις γέννες της."
και άλλα πολλά που τώρα δεν προλαβαίνω να αντιγράψω.
Η επόμενη μας συνάντηση είναι στις 4 Μαϊου και έχουμε να διαβάσουμε τον "Γλάρο Ιωνάθαν". Απ' όσα έχω μάθει μέχρι στιγμής ο Μήτσος είναι ενθουσιασμένος με τον Ιωνάθαν, αλλά αυτά θα τα πούμε άλλη φορά.
8 σχόλια:
Αγαπητή κυριακή , αυτά που γράφεις είναι εξαιρετικά ,νιώθω κι εγώ σα να είμαι μαζί σας στη λέσχη .Ήδη έχω αρχίσει να σας γνωρίζω...Δυστυχώς αν και ζω σε μια πόλη εκατομμυρίων δεν έχω κανένα για να μοιραστώ τις αναγνωστικές μου εμπειρίες. Ίσως αυτός να είναι ο κυριότερος λόγος που ξεκίνησα το ταξίδι του Ναυτίλου...
Έχω διαβάσει παλαιότερα 2 βιβλία τησ Καρυστιάνη:την "Κυρία Κατάκη" ,μια συλλογή διηγημάτων που την είχα βρει καλή και την "Μικρά Αγγλία" που δεν μου άρεσε ιδιαίτερα.Δυστυχώς πάει αρκετός καιρός για να το σχολιάσω εκτενώς.Ωστόσο θυμάμαι ότι είχα βρει πολλές ασυνέπειες στην πλοκή της και σε κάποιους χαρακτήρες .Βέβαια η Καρυστιάνη γράφει ωραία και υπήρχαν σημεία που χαιρόσουν να τα διαβάζεις.
Εγώ θέλω να γράψεις για τον κ. Μήτσο!
Αγαπητέ Ναυτίλε και εγώ χαίρομαι για την επικοινωνία που έχεις μαζί μας. Η αλήθεια είναι ότι περνάμε καλά στη λέσχη μας και έχει γίνει κάτι πολύτιμο για μας. Άλλωστε όταν ζεις σ' ένα μικρό χωριό, δεν έχεις και πολλές επιλογές και έτσι πραγματικά θεωρώ θαύμα το ότι κατορθώσαμε να κάνουμε τη λέσχη και να είμαστε μάλιστα στο δεύτερο χρόνο λειτουργίας της. Πραγματικά είναι όμορφο να μπορείς να μοιράζεσαι τις αναγνωστικές σου εμπειρίες, όπως είναι πρωταρχική ανθρώπινη ανάγκη το να μοιράζεσαι γενικώς, να επικοινωνείς. Μεγάλο θέμα. Κάποια φορά ίσως μιλήσουμε εκτενέστερα για το πως γίνεται αυτό στην πόλη και πως στο χωριό.
Να προτείνω κάτι; Να μας γράψεις τη γνώμη σου και τους προβληματισμούς σου σχετικά με τον Γλάρο Ιωνάθαν και εγώ θα τα προωθήσω στη λέσχη στη συνάντησή μας της Κυριακής του (Άπιστου) Θωμά! Έτσι θα είναι λίγο σα να είσαι πραγματικά μαζί μας.
Α, ο Ναυτίλος σου είναι εξαιρετικός βέβαια. Πολλές φορές ζηλεύω για τα τόσα ωραία που γράφεις εκεί, πρέπει να το εκμυστηρευτώ.
Όσο για την Καρυστιάνη, εμένα μου αρέσει ό τρόπος γραφής της. Μπαίνω μέσα συναισθηματικά. Περισσότερο μου άρεσαν το "Κοστούμι στο χώμα" και το "Σουέλ". Όχι και τόσο "Ο άγιος της μοναξιάς". Το βρήκα μάλλον επιτηδευμένο.
Όμως πολλά είπα για απάντηση σε σχόλιο!
Καλημέρα!
Αγαπητή μου kira, αυτό θα γίνει σίγουρα γιατί μάλλον είμαστε πολλοί αυτοί που το θέλουμε. Σ' ένα από τα επόμενα ποστ. Υπόσχεση.
Ευχαριστώ για την πρόσκληση . Δυστυχώς τον Γλάρο τον είχα διαβάσει πριν από πολλά χρόνια ,τον δάνεισα ,χάθηκε και δε θα ήθελα να επανέλθω . Υπόσχομαι όμως στο άμεσο μέλλον να το κάνουμε αυτό που προτείνεις.Είναι καλή ιδέα να μας ενημερώνεις κάθε φορά για το βιβλίο της επόμενης συνάντησή σας.Ανυπομονώ για το ποιο θα είναι το επόμενο.Εγώ πάντως τώρα διαβάζω το "Περί τυφλότητος" του Σαραμάγκου.
Αγαπημένη μου Κυριακή, δεν θέλω να δικαιολογηθώ αλλά δεν είχα πρόσβαση για μία εβδομάδα. Και το λέω γιατί με πρόλαβες, ήθελα να γράψω για το Μικρά Αγγλία.
Σχεδόν με κάλυψες!
Δεν ξέρω αν είναι επειδή ήμουν προκατηλειμμένη και δεν είχα πολλές προσδοκίες, αλλά το βιβλίο αυτό μου άρεσε πολύ! Τόσο, που δεν στάθηκα καθόλου στον δύσκολο τρόπο γραψίματος της συγγραφέος! Με συνεπήρε...Νομίζω ότι μπήκα μέσα στην πλοκή!
Να καλωσορίσω και την Κατερίνα στο blog και να πω ότι μου λείπει πολύ στις συναντήσεις!
Άντε να τελειώσεις με τις "υποχρεώσεις" σου και να σ' έχουμε πάλι κοντά μας!
Καλημέρα σας και Καλό Πάσχα. Σας ανακάλυψα σήμερα περιδιαβαίνοντας (είμαι ...πελεγκρίνα, ίσον περιπλανώμενη, μια μπλόγκερ χωρίς μπλογκ!) Έχετε πολύ ζωντανό και ενδιαφέρον μπλογκ, μου άρεσε πολυ ο άμεσος, ανεπιτήδευτος τρόπος με τον οποίο συζητάτε τα βιβλία! Θα σς διαβάζω. Να είστε καλά και καλή συνέχεια!
Δημοσίευση σχολίου