Γελοίοι έρωτες

μ' αυτόν τον τίτλο πρωτοκυκλοφόρησε στα ελληνικά το έργο αυτό του Μίλαν Κούντερα. Είναι από τις εκδόσεις "οδυσσέας" κι εγώ το έχω στα χέρια μου από το 1985. Ο Κούντερα είναι από παλιά ένας από τους πιο αγαπημένους μου συγγραφείς, κάποτε τον διάβαζα μετά μανίας... "το αστείο", "το βαλς του αποχαιρετισμού", "η ζωή είναι αλλού", "οι γελοίοι έρωτες", είναι τα πρώτα που διάβασα. Μετά έγινε τελείως διάσημος με την "αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι" που είναι ένα βιβλίο που λατρεύω.

Τώρα με τη Λέσχη Ανάγνωσης μου δόθηκε η ευκαιρία να ξαναδιαβάσω τους "γελοίους έρωτες".

Τα άλλα μέλη το διάβασαν από την επανέκδοση με τον τίτλο "Κωμικοί έρωτες" από τις εκδόσεις "Εστία". Το γεγονός ότι προτιμώ την παλιά έκδοση υποθέτω ότι οφείλεται σε νοσταλγία, πάντως το εξώφυλλο της ήταν αντικειμενικά, νομίζω, ωραιότερο, ε;

Όπως και νάχει χάρηκα που ήρθα εκ νέου σε επαφή με τον τρόπο γραφής του Κούντερα και το οξύ του πνεύμα. Θέλω να δώσω κάποια αποσπάσματα του βιβλίου που μου άρεσαν, έτσι ενδεικτικά. Είναι από το πρώτο διήγημα, το Κανείς δεν θα γελάσει.

"... Η Κλάρα φοβήθηκε κι άρχισε να λέει ότι εγώ ήμουν υπεύθυνος. Έδιωξα τους φόβους της με μια κίνηση του χεριού μου και δήλωσα ότι το νόημα της ζωής, είναι ακριβώς να γελάς με τη ζωή, κι ότι αν η ζωή είναι απρόθυμη για το σκοπό αυτό θα πρέπει να τη βοηθήσουμε κι εμείς λίγο. Ο άνθρωπος πρέπει να ετοιμάζει συνεχώς νέες περιπέτειες, ατρόμητες έφιππες επελάσεις χωρίς τις οποίες θα σερνόταν στη σκόνη όπως ένας κουρασμένος πεζικάριος. "

"... το αδιέξοδο είναι το πεδίο των καλύτερών μου εμπνεύσεων."

"Κι έπειτα; Σου ταιριάζει να παριστάνεις τον υπερασπιστή της αλήθειας! Μήπως δεν ήταν ψέμα όταν έγραψες σ' αυτό το ανθρωπάκι ότι η γνώμη σου δεν έχει κανένα βάρος στη Vytvarna Myslenka; Μήπως δεν είπες ψέματα όταν τον κατηγόρησες ότι δεν μου συμπεριφέρθηκε καθώσπρέπει; Μήπως δεν είπες ψέματα όταν μίλησες γι' αυτή την Ελένη; Αφού λοιπόν είπες τόσα ψέματα, τι σε πειράζει να πεις ψέματα άλλη μια φορά και να γράψεις ένα ευνοϊκό σχόλιο για το άρθρο του; Είναι ο μόνος τρόπος να διευθετηθούν αμέσως όλα.

-Κλάρα, είπα, κάνεις λάθος αν νομίζεις ότι όλα τα ψέματα είναι ίδια. Βέβαια μοιάζει να έχεις δίκιο, αλλά στην πραγματικότητα έχεις άδικο. Μπορώ να εφευρίσκω οτιδήποτε, να κοροϊδεύω τους άλλους, να κάνω πλάκες, να κάνω φάρσες, δεν νομίζω όμως ότι είμαι ψεύτης και δεν το έχω βάρος στη συνείδησή μου. Τα ψέματα αυτά, αν θες τα ονομάζουμε ψέματα, είναι ο εαυτός μου όπως πραγματικά είναι. Με τα ψέματα αυτά δεν κρύβω τίποτε,στην πραγματικότητα, με τα ψέματα αυτά λέω την αλήθεια. Υπάρχουν όμως πράγματα για τα οποία δεν μπορώ να πω ψέματα. Υπάρχουν πράγματα που γνωρίζω βαθιά, που έχω καταλάβει το νόημά τους, που αγαπώ και που παίρνω στα σοβαρά. Και δεν αστειεύομαι με τα πράγματα αυτά. Αν έλεγα ψέματα γι' αυτά, θα μείωνα τον εαυτό μου, και δεν μπορώ, μη μου το ζητάς, δε θα το κάνω.

Δεν καταλάβαμε ο ένας τον άλλον."